METODY

Terapia systemowa

Terapia systemowa porusza się na linii czasu obejmując uwagą zarówno przeszłość, teraźniejszość jak i przyszłość. Ma za zadanie uświadomić Klientowi jego zasoby i nauczyć go ich używać. Źródeł upatruje się w dziedzinach życia, w których Klient sobie dobrze radzi i osiąga sukcesy. Z uwagi, że w nurcie tym proces terapeutyczny nakierowany jest na zmianę nadrzędnym celem terapii jest ukazanie Klientowi jego siły, zasobów, nowych obszarów rozwiązań i własnego (Klienta) wpływu na nie.

W myśl jej postulatów każdy system jest całościowym wzajemnie regulującym się bytem, zdolnym do rozwijania się oraz do podtrzymywania homeostazy. Jest on równocześnie częścią większego od siebie systemu wyższego rzędu, a także stanowi nadsystem dla systemów niższego rzędu. (Psychoterapeuci przez system niższego rzędu rozumieją jednostkę, natomiast system wyższego rzędu – rodzinę).

Terapia ta uwzględnia procesy i przemiany zachodzące w systemach społecznych, głównie tych najistotniejszych dla Klienta czyli systemach rodzinnych.

Terapia systemowa z powodzeniem stosowana jest w terapii zarówno rodzin jak i terapii par, terapii indywidualnej i terapii grupowej. Z założenia jest terapią krótkoterminową. Przy uwzględnieniu specyfiki problemu może trwać od kilku spotkań do około półtora roku.

Terapia EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing)

EMDR – w przetłumaczeniu na język polski oznacza odwrażliwianie i przetwarzanie za pomocą ruchów gałek ocznych i jest opartą na obserwacji i szerokim materiale klinicznym metodą leczenia urazów psychologicznych związanych z traumą, które wynikają z różnego rodzaju trudnych doświadczeń tj. przemocy fizycznej lub psychicznej, zaniedbania, molestowania seksualnego, gwałtu, wypadków drogowych, klęsk żywiołowych, bycia świadkiem czyjejś śmierci lub towarzyszenie bliskim w chorobie. Ponadto terapia ta wykorzystywana jest również do leczenia zespołu stresu pourazowego, zaburzeń o podłożu lękowym, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i depresji.

Każdy z nas na jakimś etapie życia doświadczył stresujących wydarzeń. Dla dziecka może to oznaczać porzucenie przez rodziców lub zwykłe rozstanie się z nimi na jakiś czas. Dla ludzi dorosłych chociażby utrata pracy czy życie w ciągłych napięciach rodzinnych.

Terapia EMDR oparta jest na założeniu, że objawy traumy powstają w wyniku zablokowania systemu przetwarzania informacji, a co za tym idzie nie przetworzenia wspomnień dotyczących negatywnego wydarzenia. Gdy przeszłość staje się teraźniejszością, człowiek reaguje w nieadaptacyjny sposób. Przeżywa wciąż te same, pierwotne emocje i za każdym razem jest nimi równie intensywnie poruszony. Dzieje się tak dlatego, że teraźniejsza sytuacja postrzegana jest przez pryzmat nieprzetworzonych negatywnych wspomnień. Z pomocą terapeuty, poruszając się pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością, inicjujemy komunikacje między emocjonalnym przetwarzaniem prawej półkuli mózgu i logicznym/językowym przetwarzaniem lewej. Moment wglądu i integracji przychodzi, kiedy wspomnienia zorganizowane w sieci neuronalne w obu półkulach łączą się ze sobą. Dzięki systematycznie powtarzanym ruchom oczu aktywizowane są nieprawidłowo zapisane informacje (odwrażliwianie), co integruje informacje w nowy sposób. Pozytywny efekt pojawia się, kiedy uprzednio wyizolowane przykre wspomnienia zostają połączone z informacjami o treści adaptacyjnej (przetwarzanie), co przejawia się w zmienionych wyobrażeniach osoby, emocjach i przekonaniach na temat siebie. Dzięki EMDR dokonuje się transformacja i konsolidacja przeżyć traumatycznych w normalne wspomnienia.

Terapię EMDR zalecają takie organizacje jak: Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne; Światowa Organizacja Zdrowia czy Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Stresem Traumatycznym.